Ana Sayfa » Genel » Ben Sende öldüm, Sen bende Dirildin.

Ben Sende öldüm, Sen bende Dirildin.

Ben Sende öldüm, Sen bende Dirildin.
Kardelen misali,
Mevsimi bahar sanıp kışın ayazında uyandım.
Sen sen deyip toprağı yarıp Güneşi selamladığım da.
Vuslata eremeden.
Geç kalmışlığın dondurucu soğuğunda,
Öldüm.!!
Sen, Dönülmeyen Gitmelerle gidince.!
Sana kal diyemeden.
Öldüm.!!
Dilim lal olup Seni seviyorum diyemediğim an.!!
Ben Sende öldüm, Sen bende Dirildin.
Yüreğimden kopan, Ahh ile sadece,
Bir Eyvallah diyebildim bir,

Elhamdülillah..

Ben Sende öldüm, Sen bende Dirildin.” üzerine 3 yorum

  1. Paylasim kadar eklenen resim bile o kadar anlamli ki..
    Sevince mi kaybediyorduk yoksa kaybedince mi seviyorduk..

    Eline yüreğine sağlık..

  2. icinde oyle bir duygu yogunlugu varki artik insanin ne gidesi kaliyor nede hercai bir gonle kalbini rehin edesi….yada hakkaten sevdanin da bir vakti var yar sandigin bile artik agyar…icimizdeki bam teline dokunan bir yazi ehil bugun yeniden okumak nasip oldu zemheri gununde….!

  3. Evvela yüreğinize sağlık bir insan duygularını ancak bu kadar açık ve net Bi şekilde ifade edebilir yetenek diyelim ne kadar şükür etseniz Azdır…. Geçenki yüzyılda selası okunan bu yüzyılda ise ölmüş olan o masum bir o kadar çıkarsız bir sevgiyi anımsattı bana… Öyle ki adeta İmren dim. Gitmeler güzeldir gitmeler olmasa sevmek basit bir eylemden öte gitmezdi. Aslında gitmek dirilmektir duada hayalde. Bu alemde olmasa da öteki alemde kavuşmaktır. Güzel bir his haliyle yazılımış Bir yazıya cevap vermeden geçmek istemedim. sürç-i lisan ettiysek affola. Hayırla kalınız

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir