İçimizdeki şeytan… Sözler arasında dökülü verir, O anlamını aşan yada kalp kıran farkında olmağımız küfür  kelimesi  içeren. Muhabbet sırasında hiddetlenen, sinirlenen o anda iradesinin zayıflığı ile ağzını bozan kişiye; sen içindeki şeytanı bir kov deriz… Nereden başlar nereye gider bu söz acaba.. Şeytana uydum şu günahı işledim, yada şeytana uydum, bir anlık çıkıverdi kötü sözler […]

Doğan mesleğim…. Küçükken hep sorarlardı; büyüyünce ne olacaksın diye … hep çöpçü derdim ben… İnsanlar tebessüm ederdi, ne güzel helaliyle Rızık peşinde koşmak ne güzel derlerdi… Dış dünyada o kadar çok kötü karakteri canlandıran vardı ki; Komşu eşini dövmesi, yada çocuklarına bağırıp durması azarlaması, arabaya binen adamın izmarit dolu küllüğü yolun ortasına boşaltması, karşı karşıya […]

Kalbin sesi; Sevginin gölgesidir… Gündelik yaşamlarda, dostluklarda, arkadaşlarla yada ailenizle  muhabbet esnasında , herkes akıl hocası konumundadır. Herkesin bir fikri vardır… Bir arkadaşınız hakkında ki yorumlarda hep bir yorumlar abidesi gizlidir. En sağlıklı olansa artısı ile eksisi ile kendi muhasebenizi yapıp , kalbinin sesini dinlemek ve sonunda attığı adımlar neticesinde; kendim yaptım diğer huzur kapısını  […]

Yalan yıllar… Oysaki; ne güzel adım atmıştım gökyüzünün maviliğinde sevgiye, Hayran hayran bakakalmıştım sessizliğe..! Amacım sadece huzur anahtarını kavramaktı. Birleştirmekti, yüzümdeki tebessümün izini.. … Sevgi ile bakmıştım her yöne, Geçen zamanların keyfi muhabbet renginde döne döne… Güne merhaba, gökyüzüne merhaba, canlılara cansızlara merhaba.. Sevgi ile bakana merhaba.. … Aynı mevsimdeyiz yine; Hafif güneş aralanırken, efkarın […]

Gönül yorgunluğu… Her bir duygunun bizde farklı farklı sesleri var elbet.. Kimisi kızınca , kimisi gülerken, kimiside mutlulukta belirti gösteriyor. Lakin gönül yorulmaya görsün işte o zaman durum çok faklı anlamlaşıyor. Öğle ayaklarımızı uzatınca , yada arkamıza yastık koyup ta yaslanıp dinlenmekle geçip gidecek bir durum değildir… Sabah olunca işe gitmek istemeyip, yada saatin yaklaşmasına […]

Biz yolculuğu… Gel biz olalım demek kolaydır. Aynı yöne bakıp ta aynı görebilmek. Yaşayabilmek tek nefeste, hissedebilmek denizin rengini, yosunların kokusunu, martıların sesini. Dağ olabilmek zorluklara, Savaşmak, Aynı cephede vatan nöbeti tutan Asker gibi tek bedende biz olabilmek.. Ansızın çıka geldin hayatıma görmeden bilmeden, Dualarımın ilk hecesi oldun.! Sevgiye seninle yürüdüm,  iz oldu karanlıklara sensizliğin.. […]

Sessiz Günler.. İnsan bazen sessizlikler içinde dinler kendini…Çoğu zaman yabancı dil bilmeyen birinin yabancı ile karşılaşınca ifadesini yüksek sesle konuşarak anlatacağını sanır. Oysaki; karşısındaki kişi sağır değil, konuştuğunu anlamıyordur..  Çoğu zaman en yakın dostumuz  arkadaşımız bazende eşimiz duygularımızı anlamlaştıramaz. Birbirini iyi süzmüş, iki insan için konuşmak bile çoğu zaman gereksiz hale gelir. SESSİZLİK EN BÜYÜK […]

Samimi içten öz insan kalmadı etrafta düşüncelerimizi yaslayacak, Gönül kucağına alıp, taşıyacak Konuşup anlaşamadık ki, Becerebilelim gözlerden anlatabilmeyi. Hep bir hayal… Bir Dost eli arıyorum, Yorgun düştüm artık savruluyorum.