Bir gün ansızın karşılaştık bir yolda,
Beni yakan bir çift gözdü o anda,
Bir gülüş ki açtırdı gönül bahçemde gülleri,
Ben o gün vuruldum sana da, bir türlü diyemedim.
Öyle bir gülüşü vardı ki içimi ısıtan,
Öyle bir duruşu vardı ki yüreğimi yakan,
Bir tek kaşını kaldırıp bakması, dünya benim oldu o an.
Ben o an vuruldum sana da, bir türlü diyemedim.
Saçını savurunca geldi aklım tekrar başa,
Kara sevda demişler, boşuna mı buna.
Çakır’ım hiç katılır mı su, pişmiş aşa,
Sen o an vurulsan da insan demez mi “Aşığım sana.”