Bsimillah..
Dost.. Dost denilince aklıma ilk düşenlerdensin Can..
Gözümden yaş düşünce içimin sızını hissettiğini bildiğimdendir bilmem? bu dostluğun temeli..!!
Ama sadece bu değildir tabi.. Bendeki sen.. Ahh…
Can oldun Canan’ım oldun..Yoldaşım oldun her şeyden çok ben oldun..
Dostluk üzerine çok söz yazılır..
Çok kelam edilir.. Ne edebiyatımız yeter bunu tarife nede lisanımız..
ama gönülden düşecek bir kaç söz sineye işleyecektir Gülizar..
Sana Gülizar dedim Huylarında gül gibi koktuğu için..
Dostum Can dostum..
Rabbim yollarımızı bir seher vaktinde bir sabah vaktinde kesiştirdi.. Tüm karanlıkları ardımızda bırakırmışcasına gelecek aydınlığı müjdelercesine.
Birbirinize aydınlık olun dercesine, günün ilk ışıklarını beraber karşılamıştık..
kalbe ilk düşen Cemre o sabah vakti düşmüştü.. ilk secdeye o gün Beraber varmıştık..
Dostum.. Can Arkadaşım.. Yüreğimdeki bu özlem şüphesiz ki Rabbi min Sevgisinden kaynaklı bu muhabbetimiz,
Sonsuz Şükürler olsun ki onun tecellisinin yansıması bizlere..
Bizi biz yapan.. Ene’den Nah-nü’ye geçişimiz oldu….Can Dostum.
Diyorlar ki dost acı söyler? Acıyı söyleyene dost denilmez ki..! Ne demiş ? Hz. Şems
Seni sevmeyen acı söyler dostun sana söyleyeceği acı dahi olsa senin canını acıtmayacak şekilde tatlı dille söyler.
Sana ömür fedadır can Arkadaşım..
Senin bendeki yerini.. yine Hz Mevlana’nın Bu güzel sözü ile nakledeyim..
Yarasından taze kan sızan gönül ehline dostların yüzünü görmek merhem gibidir.
Aynen öyle olmuştur. Kanayan yaram ellerinle sevginle şifa bulmuştur. Sadakatin dostluğun samimiyetin ile defalarca bunu hissettirdin..
İşte nah-nü dostum… Ben değil Biz olamanın nimeti bu olsa gerek..
Yine yoksun bu seher vaktinin yaklaşımında.. yoksun diyemiyorum zira yanımda sen yazıyor ben okuyorum..
yaşlı gözler ile sana iştirak ediyor ellerim naçizane.. Gönüldaşım sın ey Can..
Ey canımda can olan Dostum..
Can Dostum … Canan’ıma yazılmıştır..
Gece Kanala baktım can .. Öyle uzaktan izledim. Uzaktan seyrettim adeta dünyanın en nadide çiçekleri gibiler.. YaraMas, gulce, hamuş (içre) şiir odasında muhabbete dalmışlardı .. Sohbette TurKuAz, Liya, Ferhat, Bluerose, poe, SyS, OnUr, Sus_GonlUM, SeLina, diğer arkadaşlar. her biri bir köşede öyle güzel muhabbet ediyorlardı ki sadece seyrettim, onlarla güldüm, onlarla düşündüm. Neden mi ? bu yazının altına bunları yazdım ? Çünkü bu güzellikler nadide mis kokulu çiçekler etrafımda yokken hava sisli puslu yağmurlu iken gecenin karanlığı çökmüşken sen yolumu aydınlattın. Dostum oldun benimle yürüdün..
Bir ara bir soru sormuştum. Cevabında…
”Biz yola çıktılarımızı yolda rastladıklarımıza değişmeyiz demiştin”. senin buna dediğin cümleyi ben destur bildim ilke edindim.
Allah senden razı olsun…
Can dostum dediğin senin aynandır can.. Ancak bir can aynasında kendini seyre dalarsın, gönül aleminden süzülen her kelamda kendini anlattın. Seven ve sevilenin bir olduğu senlik benliğin yok olduğu yerdir dostluk. Aslında dost kelimeside yeterli değil bu hali ifadede eksik kalır.
Hatırlarsın o seher vaktini ”Bir gönle cemre düşünce dört mevsim bahar olur” dediğimde gözlerin dolmuştu, bir süre susmuş sonra tebessüm etmiştin..
Gönüldaşım biz vefayı, samimiyeti muhabbeti dostluğu harmanladık gözde yaş gönülde aşk ile, mahsunlaştığımız anlarda bile gözlerimizden süzülen yaşla deli deli kahkahalar attık, zaten aklıda bir kenara bırakmıştık:)
Allah’a sonsuz şükürler olsun sevgiyi sözde değil özde yaşayanlarız, bu fanide herşey geçer sevgimiz baki candostum…Seni seviyorum…