Ne varsa sünnet ve şeriat’en. Barındırır içinde inciler hikmetten. Gönlüne akıtır nimetten. Gelen her şey himmetten.
Elması kaybeden kömüre meyleder. Elması bulan da kalır mı keder.
Zevk ve sefa etmez kare. Gönül aradı derde çare. Donup durdu kaldı biçare. El uzattı şefkatli bi yare,
Günahlar şeytanın silahları. İstiğfar keser ağları. Tedavi ede yaraları…
Def-ede kalpten karaları..
Günahlar kalbe zehir. Eder seni halka rezil. Kaçarsan ondan olursun vezir. Nurlanır batın-u zahir.
Hüzün bu yolun azığı. Ulaştırır menzile aşığı. Siler kalbin pasını. İçine koyar ilacını,
Günahlar Cem ede hüznü elemi. Tecrübe ile aldın kederi,
Merhamet ile kurtarırsa seni O da Onun keremi..
Kaçtım ben hak evinden . Düşer oldum gönülden. Giremez oldum yerimden. Acep tutan olur mu elimden..
Konuştum hep nefisten. Kalplere akıttım zehirden. Konuşsaydım derinden . Akardı gönle feyzinden..
Yazan: Berk