Sevmek ne kadar uzaktı.. Sahi sevmek nasıl bir şeydi ?
Aklın terk-i idi aşk.. peki ya sevgi neydi? Aşk’ı tanıyan herkesin müptela olduğu şey. Nasıl bir duyguydu.
Okunan kitaplarda aşkın tanımı çoktu.. Acı gözyaşı olmasına rağmen cok güzel anlatılıyordu..
Aşk neydi? Aşk neredeydi ?
Ve Birgün..!! biri çıkar karşına sever seni hespsızca.. Gözü kara ama gönlü tüm karanlıkları örtecek kadar aydınlıkta.
Sabahın ışıklarıyla gün başlıyor. Bir bayram sabahı gibi kalpte bir serinlik hissedermi insan!.
İlkin hoşanıyor sonra, seviyor sonrasında o sevgiye müptelamı oluyor.
Böyle bir sevgi varmıydı ? Tanıyınca insan kendini bu kadar çok seveni evet diyor evet var.
Sevgiye ulaşamayan aşk’ı nasıl bulabilirdiki. Aşk su yolu muydu ? ilkin suya dalmak suya varmak gerek her ırmak denize varır her denizde okyanusa kavuşur ırmağa düşüp denizde yüzmek okyanusa kavuşmak için Aşk’ta yok olmak gerek..
ve birgun cikar biri sever seni hesapsizca.gozu kara ama gonlu tum karanliklari ortecek kadar aydinlikta…gonlune yuregine saglik ehil guzel olmus guzel yazilmis icinden aşk gecmis belliki bir dem…aşk degilmidir insani yazdiran boyle her dem…….)
Tşkr ederim namekan 🙂 okuyan gözlerine sağlık bilmem ki hep aşk’ın kıyısından geçtik 🙂 ya Aşk bizi beğenmedi yada biz aşk’ı 🙂
içimizden aşk geçmiş değil hiç çıkmadı ki 🙂 aşk kara borsa namekan bulursan haber ver 🙂
……….EYVALLAH…….:)
.