Kırılan kırılana, içini dökersin, iç aleminde ki sesler yankılanır,
Dost dediklerine açtığın gönül sofrasında içindeki kırgınlıkları anlatırken,
Dost bildiklerin hemen kırılır ve kendi üzerilerine alınırlar.
Nasıl görmek isterlerse öyle anlar ve böyle yorumlarlar.
O sözleri kendilerine çekerler.
Sormak lazım bazen kırılanlara, Dost musunuz, dostsanız bu haliniz ne?
Dert iken yakındığım kendimce dert edindiğimden sizler alıncaksanız neden gelip halimi soruyorsunuz? Soracaksanız neden dediklerimden alınıyorsunuz.
Nerede kaldı samimiyet, nerede kaldı sevgi, güven, sadakat, vefa..
Bu yüzden yalnızlığı daha çok seviyorum.
Bir ah edesim var.!
Bazen de,
Bir dağ başına çıkıp çığlık atasım..
Kaybolasım var sır olmak istediğim zamanlar bunlar.
Sustukça suskunluğumun arkadaşlığına şaşırıyorum, ve daha çok seviyorum sesiz hallerimi.
Dostunuz dediklerimden,
ne alınıyor ne kırılıyor, ne kendi üzerine alınıyor suskunluğum.
Bu yüzden olmalı ki daha çok seviyorum yalnızlığımı..
Yalnızlık nedir bilirmisin
Bazen yanında olduğunu zannettiğin kimsenin sana ihanet etmesidir.
Sirf seni kırmamak için giden birisinin içine bıraktığı acıdır.
Yalnızlık sana değer veren birisinin kıymetini bilmemektir.
Bunlardan ötürü yalnızdır aynı dili konuşanlar değil aynı duyguları paylaşanlar yalnız değildir.