İşte yine bir Bahar geldi…
Aşk ile Sabır İle,
Renkten Renge Girmiş çiçekler,
Ve Toprağa düşen tohum boy vermiş de ağaç oluvermiş..
Sen Nerdesin Ey Aşk…!
Hangi dehlizlerde gizlisin hazine misali …
Bir Güneş Gibi Çık Günyüzüne,
Seni Kalbine Nakşedenin,
Ru’yeti hali değişir…
Sahi Sen Nesin Ey Aşk…!
Sancımısın, Kor Ateşmisin, Huzurmusun, Acımısın.
Seninle olan her derdine katlanır,
Sadece Aşk olsun…! dermiş ,
Mevlana’yı, Yunus’u, Leyla’yı, Mecnun’u,
Musab’ı, Bilal’i ,Zeyd’i, Ammar’ı ,nasıl yaktıysan,
O Hal ile Gel Ey Aşk…!
Biliyorum,
Yaşayanlar Anlatır Seni Dilden Dile, Asırlardan Asırlara…
Senin yolun Meşakkatlidir, Dikenlidir, Acıdır,
Tefsir Ettiler Seni Seni Yaşayanlar,
Ve Dediler ki ;
Aşk… Teslimiyyettir,
Aşk… Acıyı Yudumlamaktır,
Aşk… Yüreğin kor ateşte pişerken Sabretmektir,
Aşk… Ummandır, Dönüşü olmayan Bir yoldur,
Aşk… Beklemektir Kimi Zaman,
Ve Aşk HİÇ Olmaktır…
Aşk Bir okuldur ki İcazetini Gönül sarayından alır,
Tefsirin Nakış nakış, ince ince Yüreğime işlensin,
Ey Beni Benden Alan Aşk,
Yüreğim Çığlıkta Bense Suskunum…