Ben ki toprak kadar kaderim sana ,
Gecemin uykusu gönlümün ikiye ayrılmış yasları içinde, bir yanım sensizlik bir yanım sessizlik.
Kime derdim var desem dert diye görmez olur en iyisi gönül sızına kurban etmek çektiklerimi.
Çok söz var içimde gitmek gidebilmek ve bir daha dönmemek, darılsa da geride kalan yüreğin beklerim avuçlarının
içinde adımı andıkça koşar gelirim sevgimle Sevdam’la anlatırım sana gecedeki yıldızları şafaklar sökerim yüreğinin
meltemlerine sırlar açarım.
Can derim tenine değdiririm bakışlarımı yanar yakar,
seni senden ederim ve bir cümle bırakır da derim ki ;
EY BENİM GÜZEL YÜZÜM GÖNÜL SÖZÜM DERDİM GİRYANIM İNCİNMEMİŞ CANDİYARIM.