Güvenmek…

Asırlardır yenilenen bir duygu iken bugün terk edilmiş  hiçe sayılmış veya ortadan kaldırılmış bir duygunun adıdır güven..

Bir cift kus gibi iken , gun gelip elini tuttugun , gozlerine baktigin , seni çok seviyorum derken yüreğini teslim ettigin birisinin yüzünü dönmesi kadar acı bir ihanetin dile vurulmuş adına alışmak oldukça güçtür.O bitti der senin dünyanı bitirir.

Peki sonra ne olur ?

Ilk zamanlar öfken bulut gibidir kızar, bağırır ve kiyamet koparirsin sonra bakarsinki bir boslukla konuşuyorsun.Bu daha ağır gelir bu kezde içine küsersin en ince yerinden incinirsin ve bir gercek karsina çıkar giden gitmiştir.Baskalariyla kahkahalar atarken karşına çıkar her defasinda ve bir küçük üzüntü dahi görmezsin.Bu sebeple sen  bir gercegi daha gorur sen ona o kadar değer verirken  yanlis zaman , yanlis insan şimdi birde bunu yüreğine kabullendirmek var  bu sebeple sen artik hicbir kimseue guvenmemeyi şiar edinirsin cunku hayallerini , duslerini , tum gercekleri hice saydi ve kaybetti…