TUFAN
Sağanak yağmurlar gibi gözyaşlarım bir tufana tutulmuş düşüyor avuçlarıma , susuyorum dilsiz dudaksız haykırıyorum sabahı olmayan karanlıklara , bu bendeki yaradan da öte, sanki şah damarı kesilmiş kalbimin , ne söylemeli şu hayat dediklerine, utanıyorum artık yoruldum demekten belkide bu yüzden sığamıyorum hiçbir yere sendeliyorum. Heybem boş yüreğim zorda daha ne çok dert uğrayacak bu yolda bilmiyorum. Göğsüm acıyor bulamıyorum kendimi korkuyorum belkide kaçıyorum çaresiz ama şu var ki ;
Yolum yokuştur çıkmasını bilmeyene , yüreğim zordur kalpten ırak dile gelene , içim kızgın ateş söndürmeye gücü yetmeyene..