Bir tutam cümleydi dizelerin kendini kaybettiğim
Mektum gibi kalmak vardı çok uzaklarda aşk okurken her zerrede saldırları büyütmek vardı.
İçimize oturan her sizi yüreğimizi viranelere çevirdi.
Dağılıp gitmelerimiz dünyamızı yıktı olmadık işler başımıza geldi çoğu defa yetim kaldık.
Üzerimize demirden gömlek giydirdiler, kelepçelediler ruhumuzu, alladılar pulladılar ve vefasızlara sattılar.
Denizdeki kumlar bilir balıkların kıyıya nasıl vurduğunu ama onlarda pervasızdır sadece izler ve susarlar.
Güneşin yaktığı kadar yanarlar…