“Ey Hüzün Diyarından kopan gözyaşı..”
Senin akmaman için neler verdik.. Susmak bilmeyen figanlar için.
Ey hüzün dağılsın artık bulutların.
Sevgiliye vuslat zamanı gelme dimi dersin.?
Yetme dimi hüzün yılları?
Çok var mı daha saadete.
Söyle de beyaz perdeler çekelim karanlık gecelere.
Bir Resim düşüyor Hülyalarıma iç burkan,
Nerede sevenin sevdiğine sadakati, vefası.
O hırs ve azimi.
Yok bu bedbahtsızlık bile yüreğime ızdırab veriyor.
Derin bir ah belki gönül duvarında yankılanan..
Sadakat yok..
En ufak bir sıkıntıda hemen bir vazgeçiş,
Böylemi sevdik,
Bu aşk dediğimiz kutsal dava neden böyle yetimin kimsesizliği gibi yalnız. Mücadele surları neden bu kadar çürük.
Sevmiyorum demek seviyorum demekten daha zor artık.
Sevilmeye değer olan değer görmez, seven ise şaşkın sevgisinden şüphede, Sevginin hakikatine varan ise susar oldu.
Belkide kınanmak korkusu susuz karanlık kuyu gibi ürkütücü.
Kalmadı bir Sümeyye cesareti. Canından vazgeçecek yiğitlikte değil bu bedenler.
Belkide Kim bilir?
“Sevginin hakikatine varan ise susar oldu.” Sevmekle başlar herşey aynen demirin şekil verilmeden evvel ısitılması gibi katı kalplerde ancak sevgi ile yumuşar ve kıvama gelir, Mevlana hz.nin ” Hamdım, yandım, pistim” sözleri ne güzel anlatir , yanmadan pişilmez kamil insan vasiflarına ulaşılamaz, artık o vasıflara ulaşan ise susar olur çünkü sevgiliden başka hersey yanıp kül olmuştur gönlünde, hiçbirseyin sahibi degildir herşey geçici ve kaybedilmeye mahkumdur artık bunu anlamıştır,gerçek seveni, hiç kaybolmayacak olanı ve gerçek sevdiğinide bulmuştur… hiç durmadan ďönup duran dünyanin icinde zaman merfumuda kaybolur zaman mi kovalar yoksa zaman mi kovalanır bilinmez olmuştur, içte bir geç kalma korkusu ve acelecilik kavramı içinde sadece susar olmuştur…. gönlümüzün cilası oldu inci tanelerin candost Rabbim razi olsun eline emegine yüreğine sağlık. Seven insan ancak sevdiğini sevene muhabbeti ile açıliyor 🙂