Seviyorum deme ümit olma. Büyük davaların süvarisi olmaya kalkma.
Yüklenemeyeceğin yükün altına girme.
Sevmek bedel ister. Bedelini ödemeye korktuğun cümle ve kelimeleri israf etme.
Karşıdaki insanı anlık mutluluğa itersin ama hakikatte hissetmediğin sevgi su yüzündeki köpük gibi ise kaybolduğunda suyun üzerinden sana mahcubiyet hissettirir.
Mahcubiyet sana acı vermese de Seviyorum dediğin kişiye hem acı hem zarar verir.
Yüreğin yetmiyorsa sevmeye Seviyor gibi davranma. gülümsemeye hasret simaya göz yaşı düşürme..
Katili olma yeşeren düşlerin. Celladı olma aşk’ın…
İmanları taklit ten çıkartıp takhikiye geçiremediğimiz gibi
Sevdayı da taklit den çıkartıp tahkikiye geçiremedik
İmanları cennet sevdası cehennem korsusundan arındıramadığımız gibi
Sevdaları da kendi mutluluğumuz yaşayabilecek korkularımızdan da arındıramadık
Bir ine Yar dediğimizde
Yar için Yar kenarından kendimizi aşağı atmayı taahhüt etmiş oluruz
Yar dediğimizde Yar için baştan candan geçmeyi dar a hazır olmayı gerekirse dünya yı karşımıza almayı göze almışız demektir söz vermişiz demektir
Sözü nü tutmamak münafıklık alametidir ki buda karşındakini yani Yar dediğini kamdırmak demektir ki
Sav bizi kandıran bizden değildir…
Gerisini siz ekleyin
Sevgili EhiL mm gönlüne sağlık..
Evet Her iddia bir ispat ister, ”seviyorum” demek de bir iddiadır ve kalbi bir yolculuğa çıkmıştır kişi.. Kimi o yolda varılması gereken yere”gönle” varır kimi de döner yolundan, sevdasında samimi olmayana geçit vermeyen bir yoldur bu. Yunus Emre’de gönül kabesine varabilmenin kıymetinii ve önemini ne güzel güzel ifade eder ”Yunus der ki: Ey hoca, İstersen var bin hacca, hepsinden de iyice, Bir gönüle girmektir.”işte o ”bir” gönül senlik benlik davasının bittiği yerdir ki aşksız varılası değil varabilene aşk olsun..