Ana Sayfa » Genel » Zihni Sahibine teslim etmek gerek.

Zihni Sahibine teslim etmek gerek.

İş ile meşgulken. Arkadaş seslendi, ona göre kendince büyük sorunla boğuşuyor,
-ya-sin okuduğumu anlamıyorum, anlayamıyorum diyordu.
-Bunaldım ya-sin diyordu.
İnsanin zihni tıkanık olduğu anlarda elif beyi bile okuyup anlayacak durumu olamaz. Arkadaşta belli ki o durumlardan birini yaşıyordu.
Okusa bile o anda anlayamaz durumu oluşur, önemli olan o anlarda ki zihin bunalımlarından sıyrılmaya gayret etmek gerek.
Arkadaş ağlasam ağlayamayacak kadar tıkandım dedi.
Oysa ağlanacak durumunuz var ise ağlamalı, ağlamak ağlayabilmek güzel bir durum rahatlatır insanı ama zihni boşaltmaz.

Çünkü zihin insanla meşgul olduğu sürece rahatlamadığı sürece yorulur, anlamaz anlaşılması gereken şeyi, istediği gibi hareket edemez.
Fakat telkinlerde bulunmaya çalışabilir, gözyaşı ile birlikte YARABBİ senden gelen imtihan YARABBİ sen daha iyi bilirsin deyip teslimiyet silahını mümin devreye sokmalı.
Yarabbi hayırlısı bu gibi telkinlerle sıkıntı ve stresin dozunu azaltabilir diye düşünüyorum ALLAH-u Alem.
Arkadaş araya girip,
-Zor durum ya-sin zor, diyordu.
Doğrudur zor durum. Bizde o eksiklik olduğundan şu an bu durumları yaşıyoruz, Bazen bu düşünceler insanı halt edebilir..
Ama zorun ardındaki güzellik ve teslimiyet ve sabır sonucunda oluşan güzelliklerle dolu bir yola bizi getirmeye çalışıyor olmasıdır. İmtihanın hikmetini anlamaya çalışmak gerek.
Düşünceleri imtihan, sabır, ve sorunun geçici olduğu gibi telkinler insani en azından bu zorluktan birazda olsa rahatlatabilir.
RABBİM sizi ve cümlemizi ondan uzaklaştıracak, zihin yorucu durumlardan uzak tutup YARABBİ her şey senin elinde beni teslim edenlerden bulacaksın dediği
teslim sahibi kişilerden eylesin, amin..

Zihni Sahibine teslim etmek gerek.” üzerine 2 yorum

  1. Yüreğine sağlık kardeş tamda zihnimin ve bedenimin dünyayı kaldıramaz olduğu bir anda duaya bir baksam ne vardır diye gezinirken senin yazına denk geldim.bu hayat telaşı gel gitleri insanı okadar yoruyorki hiçte istemediğimiz birisi olup çıkıyoruz zihnimizi dünyaya okadar kaptirdikki gecemiz gunduzumuz dusumuz ayni oldu.bir çok insan mevcut zamanın yetmediginden dem vuruyor..konuyu fazla dağıtmadan şunu derimki insan ruhu sonsuzluk için yaratıldığı için bu dunya ona huzuru vermiyor….

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir