Belkide Güle Asığız..

Belkide Güle Asığız..

Hiç düşündükmü kırılgan kalbimizin asıl sevdası nedir?
Mutlulugu bir türlü cigerlerimizde dahi hissedemeyişimiz….zoraki tebessumlerin ardındaki saklanmalarımız ne manaya geliyor.

İçimizdeki alevsiz ama yakıcı yangınlar neden? Sönmez bir türlü. .

En sevdiklerimiz yanımızdayken dahi uzaklara bakışımız neden ? Kahkahalarımız neden diken diken batıyor benligimize…

Belkide defalarca cevap verdik bu sorulara…

Belkide defalarca cevap verdiğimiz bu sorularda.. Doğru cevapları buldugumuzu sandık..

Nefesini tutmak gibi bazen yaşantımız..

Farkında olmadan olabileceği gibi, bile bile de tutarız nefesimizi ve ölüme yaklaşmanin manasıyla ürpertiriz benligimizi..

İnsanın belkide aldatmaya çalıştığı ve asla aldatamayacagi tek kişi kendisidir..! Bir ömür sürdürürüz yinede bu oyunu.

Aslında doğal bir ihtiyactir bu, nefes almak kadar, hayal kurmak..!

Ve herzaman gerçeğe donüşecektir o hayaller. ..Sen hayal aleminde kaldığın sürece. .

Çok azının seni yanıltmaması, gerçeğe dönüşmesiyle bile , hayal aleminin aslında hayatın ilk basamağı olduğu

tezini kuvvetlendirirsin zihninde. Bu düşünceye esir olmak bile mutlu etmeye başlar seni. .

Kapatamadğın en önemli kapılardandır hayal kapisi…

Dört duvarın seni hapsettigini düşünürsün hayallerin olmadan, ve kaçtığın, sığındığın bir kucaktir ..

Bulmayı umdugun aslında hayalini dahi kurmaktan aciz olduğundur…

Bunu çok geç farkedersin zaten, pek azı bunu fark eder hayal yolunun ilk kilometre taşında..

Bulanda vardır daha yolun başında…

Daha Gül’ü gormediğinden olsa gerek.. Bahara tutulursun..

Bahar’ında Güle tutkun olduğunu bilmeden.

Kendi kendine bakmayı akıl ettiğinde, geçmişi sisler içinde uzakta görürsün…

Varacağın yere daha yakın olduğunu fark edersin nihayet. Elinde sadece kalbinin sana sıraladıkları..

Nice baharları Gül’den habersiz geride bırakmış olmak.. İşte hayallerime dahi sığdıramadığım şeymiş. ..

Hayallerin ve sen..!
Acı gibi görünse hala yolun başındasindir, ve Bahar’ın gelişi mutlaktır…

Bahar’ın daha henüz geride kalmış olması bile seni ümitsizliğe düşürmez..

Artık Bahar’a değil Gül’e dir zira yanmalar. …

Ve tüm yediverenler ise senindir. .

Evet gül’e dir aslında aşkımız dört mevsim..

Zira biz Aşığız güller Efendisi ne…

Dalında ezelden ebede kadar solmayan tek Gül’e ..

ve Adem a.s dan beri şiir oldu ona aşık isimli isimsiz sayısız bülbül’e…

öyle bir Gül’ki Yaratanı aşık etti kendine…

Sen, dedi Yaratan celle calalühü sen Olmasaydın, yaratmazdım, Alemi..

Yaratan’da aşık o solmayacak tek Gül’e….

Sanmaki yaratan aşıktır gül Nebi s.a.v e kendi kudret eliyle verdiğine. .

Bilakis, Yaratan’ın Aşk’ı o güzel Nebi ( s.a.v ) in kalbindeki halis, şek ve şüphesiz sevgisine…

ve söz verdi ol Zül Celâl’i vel İkram, sevgim hak tır. Her kim uyarsa benim sevdigime…

Haydi artık sende gül’ü Yar seç asi nefsine.. ve talip ol cennette Rab binin Cemali ne…

paşa Varol…