Sanal hayatın içinde neden varız. Herkes için farklı sebepler vardır. Değişmeyen bir gerçek var ki çoğu kişi için bu ortamlar kendini en iyi ifade edilebilen bir ortamdır. İyi yada kötü kendi kişiliğinizi aslında içinizden geçen ne var ise onu en doğal hali ile yaşıyor ve yansıtıyorsunuz zannımca öyle, en azından ben öyleyim. Artık zaten günümüzde […]
Kaç defa kırılıyor yeniden sünger çekiyoruz kırgınlıklara, kim bilir? Her seferde kırıklarımızı tamir edip yapıştırıp çatlayan gönül duvarını sıvazladığımız kaçıncı kırık yine.! Oysa ki hayat ömür denilen şey ne kadar kısa. Ne kıracak kadar zaman var nede kırgınlıklara bakıp hüzne boğulacak vakit. Günde ortalama her gün 150 bin insan bedeni toprağa karışıyor. Her an dalından […]
Hayatımızdaki beyaz sayfaların izi bazen siyahlıklar la dokunur..Dünden bu ana yaşanmışlıkların izi,belkide yaşamın ta kendisi.. Hüzün bulutlarının adı.. Ah gölgesinde rengarenk izlerin ,sırtına dayamış muhteşem bir idare edicilik grilerimiz…Geleceğe tebessümle bakan şükürlerimiz ve umut adında dağ gibi bir huzurumuzun yükselişi..Gözlerimizi dinlendiren dostlarımızın tebessümü gibidir gri,bizi rahatlatan ,insan psikolojisini de bi nevi uzlaştırıcı, huzur köprüsü gibidir […]
İnsan bazen anlatmadan kendini anlaşılmak ister, ama bazı şeyleri gözden kaçırır böylece kendini yıpratır üzer. Herkesi kendi gibi sanmaya başladığınızda sorun yumağının içinde dolanır durursunuz. Bana bu hayata en zor şey nedir? diye sorulsa, ahmak insanlara katlanmaktır derim. Muhatabınız olan karşıdaki kişiyi anlamak isteseniz de anlayamaz kişinin kabiliyetsizliği, ahmakça davranışı bencilliği, inatçılığı, feraset sahibi olmayışı […]
İnsan en çok yalnızken kendini bilirmiş ve kendini bulurmuş yalnızlıkta… Bilinmese de yaşarken , çok kıymetli olan zamanı ömür içerisinde kıymetli bir zaman dilimi imiş… İşte hasreti belki özlemi en derinden yaşarsın … Dualar, yakarışlar, secdeler ne kadar da yanıktır ve belki bir o kadar da daha kıymetli acı dolu yürekle varınca yüce Mevlanın huzuruna. […]
Ne garip haldir, insanın kendi kendi ile konuşması oysaki en çok kendi ile hasbihal eder. İçten içe söylenir bazen kendini, kınar bazen ruhunu okşayan güzel sözler eder. Ama kınadığı kendi nefsi olur, üvndüğü gurur duyduğu ise yüce yaratıcının eserine aktığında bunu hisseder. H.z İbrahim a.s hatırladım, evine misafir gelmediği gün yemek yemezmiş. Ne kadar acı […]
Her ne kadar gökyüzü rengini,denizden alsa da umudumun rengi mavi olurdu.. Derinlik katan ruha ıssız güzellikte ferahlatan yüzümün gülümseme rengidir mavi..Hapsolmuş duygularımın sessiz çığlığıdır.. Ne zaman kahvemi yudumlasam terasımda,sessiz kelimeler birleşir sıkıntılı anlarımı umudumun rengiyle yerini masmavi umutlarla sarıverir… Her taraf kapkaranlık sarsa da,bir umuttur ; köşede bir yerlerde mavilik saklıdır..Sebebe koşmak gerek,görebilmek aynayı […]
Ve o an geliverir ; saklı kalmışlıklar içinde bir ses duyulur tebessüme dönüşür yüzün… Hayat olur sevmek,konuşan kalbinin sesinin ilk harfi…kimisi özlem der kimisi de hasret.. Sevmenin tam tanımı yapılamadığı gibi hasret de , kalpten çıkarken başka çıkar.. Bazen bir merhabaya hasret kalmışızdır,bazende sevilmeye bazende sevdiğimizde nefes almaya hasret kalmışızdır…Söyleyecek kelimelerin,kalpten çıkıp dilde sakinleşmesidir […]
