Her ne kadar gökyüzü rengini,denizden alsa da umudumun rengi mavi olurdu.. Derinlik katan ruha ıssız güzellikte ferahlatan yüzümün gülümseme rengidir mavi..Hapsolmuş duygularımın sessiz çığlığıdır.. Ne zaman kahvemi yudumlasam terasımda,sessiz kelimeler birleşir sıkıntılı anlarımı umudumun rengiyle yerini masmavi umutlarla sarıverir…
Her taraf kapkaranlık sarsa da,bir umuttur ; köşede bir yerlerde mavilik saklıdır..Sebebe koşmak gerek,görebilmek aynayı düzgün bakıp okuyabilmek gerek.. Düşününce tebessümümüze vesile olacak o kadar güzel şeyler var ki…Bir dostun selamında saklı bazen, bazende yalnızlıkta saklı bir sır..umudun mavliğini görebilme temennisliyle…
Üstadım kıymetsiz (Yanı paha bicilemeyen ) bir yazı olmuş umut yüreğin insirahidir Allah cc razı.olsun
usta gönlüne sağlık , okuyan gözlerine sağlık … Allah cc razı olsun