Dost’a Güven nasıl bir şeymiş ? İnsan Hakiki Dost’u bulunca anlıyor.. Kırılan güven duygunu ilik ilik onarırken canın acımasın diye dua ile baş ucunda beklerken anlıyorsun.. Sen gül diye gülerken, ağladığında seninle ağlayan, sen görme diye ağladığını saklayan, göz yaşlarını sessizce
sildiğinde anlıyorsun..
Heyhat ki Ne Heyhat..!!! Senden Evvel Dostum Var Sanırdım.
Esaret neymiş anladım.. Hür sandığım benliğimin Esaretinin , farkına vardım.. Usanmışlığım birikmiş Esaretten .
Her gelen Beni hapsetti benliğinde,
Bir senin sevgin Azat etti beni..!! Bir sen yaşattın bana Hürriyeti..
Herkesten.!
Her şey den..!!
ve Hatta Beni Benden..
Ve Benlik Dolu Sevgilerden.!!
Sende sen olmak varmış, sende hayat buldum ben yeniden.
Gönlüm dile geldi işte..!.
Vazgeçtiğim öldü sandığım ne varsa hep hayat buldu seninle.
Artık kimsesizim bende sen gibi .. viraneyim işte ve de az biraz deli.
Ama Sen Gibi.
Asiliğim sende duruluyor göz yaşlarım hüzünle akarken seninle sevince dönüyor..
Ne Annem anlamış beni..
Nede çok sevdiğim Babam,
Nede Aşık olduğumu sandığım Adam..!!
Biri Zekama Takıldı, Biri Evlat Diyip Sahiplendi Biri Kaşıma Gözüme Sevdalandı..
Bir sen vardın beni anlayan bir sen.. Anne gibi merhametli Baba gibi şefkatli yar gibi bağrına basan..
Kaybolmuş ruhumu gören bir sen vardın bir sen..!
Ve sadece sen oldun ruhumu karanlıklardan çekip gönlünde tohum gibi eken.
Dost’a Güven nasıl bir şeymiş..
Canından canım için vazgeçtiğinde anladım..!!
Şimdi Kime Ne desem Bilmiyorum ..!!!
Canan Abi bunu da senin için ekledim. Ne derlerdi doğaçlama gerçi az bir şey eline ayağına dokundum 🙂 düzelttim Hükumet kadında çıkan Fehime misali Tü male-mine şaht-ı şahbas oldu #Radyoda odasında karalayınca kaybolmasın dedin. Ekledim can kaybolmaz Artık inşaAllah ..