Koyuca bir hüzün dumanının arkasında kalan yüreğime,
Kocaman bir sukut du düşen ..
Naz mıydı ? Niyaz mıydı?
Adlandıramadım önce.. o en lal düşmüş halimle.
Seher rüzgarına bıraktım kendimi kapattım gözlerimi ..
Ve kulaklarımda çınlayan o Nida ..!
Yüce Allah her gece (seher vakti) bize en yakın semaya iner ve Fecr doğana kadar,
‘’Tevbe eden var mı kabul edeyim, bağışlanma dileyen var mı bağışlayayım, dua eden var mı, kabul edeyim’’ der. …!
Gözlerimden yaşlar süzüldü… AŞK’la …
Artık Tevekkül mektubuydu benimkisi Kainatın Yaratıcısı Yüce Yaradanıma.
Kalbi Tevekkül ..
Fecr ‘le birlikte Sukut’uma GÜL düştü..
Kalbime bir CEMRE düştü.
Elnur Kul (Fecr)
Bir gönle Cemre düşünce dört mevsim bahar olur 🙂
Gönülden gelen sesi sözü yine bir gönül işitir sağ olasın yüreğine sağlık Elnur (Fecr)
Ne güzel Söylemişsin Canan “Bir gönle Cemre düşünce dört mevsim bahar olur ” CEMRE’yi düşürene HAMDOLSUN.
Yüreğine gönlüne sağlık seninde teşekkür ederim .