Derin bir sessizlik,
Güneş görmemiş toprak gibi saf ve temiz kalbi besleyen manadır.
Dilsiz konuşmaktır sessizlik,
Göremeyenlere de korku..
Sinirle çıkacak o ilk kötü sesin merhemi sessizliğim..
Görebilene dünyadan büğüktür sessizliğim..
Bir tutam bekleyişin sembolü,
Düşüncelerin kalıplaşma tınısı,
Aşka giden yolun ilk adımıdır
sessizliğim halim, mana yolunda..
Tadmışım bir kere sessizliğin huzurunu.
Ve ben yine sessiz…
Gölgemin izi ilerliyor huzurla
geçtiğim yerleri uğurla
açtığı kapıların mutluluğu tebessümümde.
Kendi dünyamın küçük aracı lakin..
Kötü sözden kendini sakın
İşte yine sessizliğim…
Zaman bile ilerledi sessizce,
geriye bir baktım , koca bir mazi portresi..
Ben yine sessiz..
yaşananlara ve kalıplaşmışlara rağmen
Her duruma tebessümle dimdik duran.
SESSİZLİĞİM….
🙂 sessizlik guzeldir de bazi durumlarda degisir. Bunu yeni mi yazdın eskimi onu çözemedim. Daha derin daha da anlamli olmuş yazıların HosGeldin
Zaman kavramı çırpınıyor satır aralarında , eskimeyen tek şey yazılar. Kolay gelsin saolasın.
Ddmi ya haklısın halid haklı. Dönmüş olman güzel olmuş zamanlama ancak bu kadar güzel olur du.