Hiç laciverd rengini sevmezdim,
Sen sevince bende sevdim. Kırdığım kalbini onarmak imkansız belki ama mahcıbiyeti en büyük ceza bana.
Nasıl incitmişim seni incitirken kalbimde bu sızıya sebep olacağımı hiç bilemeden incitim. Ne yaşatıyorsak yaşıyoruz acı kırgın yıkık dökük hale dönüşüyoruz.
Ne çok isterdim beni anlamanı yada anlamaya çalışmanı, hiç bilmediğin kadar bilmeyeceğin kadar seviyorum seni.!!
Şu an sen uyuyorsun bense bitmeyen gecelerin nöbetini tutuyorum amacsızca, Canim desem anlarmısın beni, Canim derken yüreğimde ki sevgiyi hissedermisin, Annem
Neden bu kadar farklı bakıyoruz hayata neden, Birbirimizi sevme şeklimiz bile farklı, oysa ki sadece yalın sade şeyi sevdim Annem.
Canım Annem.!! Seni seviyorum
Laciverd rengi sevmezdim ama kırk kalbi tamir etmeye vesile olunca başka güzel anısı oldu. Sabahlamak geceyi biri için mutlu etmek için geciyorsa insan kendini mutlu hissediyor.
“Insannın mutluluğu başkasının kalbimde saklı,”
yine yine yine harika bir yazı tebrikler yüreğine sağlık…
“Insanin Mutlulugu baskasinin kalbinde sakli” cok guzel soz can dost yuregine saglik. Allah annelerimizi basimizdan eksik etmesin ….
Elnur amin can amin, seni görmek ne güzel.