İçime işlemiş geceye bir fısıltı bırakıyorum, soğuk havaya ve sis’e karışan nefesime elveda diyorum
Geceler hep böyle karanlık mıdır, yoksa içimizdeki karanlık mı yapar geceyi böyle, bilmiyorum
Kendimi kaybettiğim yerde tekrar buluyorum ve bu döngüyü tekrarlıyorum
Kaybolmak, aslında hiç varolmamak?
Seviyorum geceyi, hislerimi böylesine saklayıp aynı anda beni dışa vurduğu için
Üşüdüğümde ve kimsesizleştiğimde
Gecenin titreten soğuğuna sarılıyorum
“Hem yara bandım, hem yaram”
Yazan: SiS