Sesimin kesikdiği yere bak, ordayımdır. Yorgun üzgün, bıkkın ve pes bayrağını cekmiş yarışçı gibi. Duanda unutma demiştim. Unutma olur mu? Ben unutmadım gözüm yolda, inşirah mektubunda. İçimde yığınla birik miş sitemler var. Benden bana.. Esaret zor. Seyretmeye izin yok denizi dağları sarp yamaçları, hatta ağaçları, Cansız eşya gibiyim, kendi içimde saklanıp suskunluklarda geziyorum, içten gülümsemeye hasret çilehane günlerinden bir gün daha bitti. Kaç zaman daha hıçkırıklar biriktirecem bilinmez.
