Zor Elveda..
Ben seni sevmiştim oysa karşılıksız,
Karanlığına dalmıştım, ebedî aydınlıksız..
Bir gönül atmıştım ayaklarını uzattığın yere
İçimde sevgin bir nehir, bir dere,,
Gittiğin yere götür demedim ki beni
Sadece sev istedim sessizce, bileyim sadece sevdiğini,
Bil istedim kalbimin ince sızılarını,
Biliyorsun cennette bıraktım sana olan arzularımı ..
Ben sadece ama sadece kalbin baksın istedim bana..
Taşındım dünyandan, artık kendi dünyama, ,,
Uzak şimdi, umutlar, zaten hiç yakın olmadılar ki, ,
Dünya böyle, kuruldu kurulalı, aşıklar hiç kavuşmadılar ki,,
Sana gelmek istedim saatlerce, günlerce..
Gelirdim, Lakin hayatlarımız olmasaydı bir bilmece,
Oysa sen içime yakın, bir o kadar da uzaksın bana.!!
Daha hiç ellerin uzanmadı, bakmadın birgün ağladığıma..
Bitirmedim sevgimi, sen kalbimde ebedi hapissin,
Belki dünyamdan uzak ve yabancı ama Cennetime bir eşsin..
Kalbim senle tutunmuştu sevgiye, oysa şimdi yol yorgunu ..
Sevgini hissetme semde, bileyim yeter mutlu olduğunu,
Bir Hatıra istedim senle olan, çok aradım, aydınlatsın gecemi,
Bulamadım, boynum bükük döndüm, simdi tutuyorum kendi ellerimi.
Bir dergâha döndü ki kalbim, yerden göğe kadar semalar pervaz. .
Gönül hâlâ figanda, Kalmadı ne takat ne de avaz. .
Bir neşe i kaybettim, yeri dolmaz ki asla , ruh-i alemde yok eşin. .
Yazık ki garba vurmuş, oysa Şark tâyim ben, ısıtmıyor beni güneşin, ,
Taci-dar değilim ,vurma gönlümü etme sakın bizar..
Eriyip gitmekteyim, her dem, kalbime oturmuş bir Ah-u zar ..
Bu nasıl acı verir. Bu nasıl zor bir Elveda, ,
Hayat yeniden başlasa, Bir daha, Bir daha,
Paşa Varol, ,,dan.. Umudu na..