Toprağın rengi aynı türü aynıdır, ama çoraklaşmış toprak ekin vermez,
Çoraklaşmış gönül toprağında ise hiç bir sevgi tohumu yeşermez.
Rengi cezp eder sadece yanıltır, Aklı başında feraset sahibi tecrübe kazanmış hiç kimse o çorak arazilere tohum ekmez.
İşte bu çoraklaşmış toprak misali nice gönüller var ki dillerinde şiirsel sözler ellerinde zakkumdan açan çiçekler vardır.
Böyle kişilerin, Ne kedilerine faydaları var, Ne sevmeyi bilirler. Kene misalidirler sadece başkasının yüreğindeki sevgiyi sömürüp beslenirler.
Eh arada süslü sözlerle çoraklaşmış yürek bataklıklarına kanadı kırık sinekler düşüverir yada rüzgarın talihsizce savurduğu tohumlar.
emeğine sağlık güzel yazı 🙂