Askıya asılmış bir kıyafet gibi gönlüm sensizliğinin askısında.
Her gülümseyiş tebessüm kahkaha sanki bomboş bir odada yankılanıyor, yokluğunu hissedince kısılıyor sesim susuyorum siliniyor hafızamdan bana komik gelen olaylar.
Gülmek değil tebessüm artık zor gibi özlesem de eskisi gibi gülmeyi başaramıyorum.
Bir başarsızlık kapladı beni eskiden okuldan kaçmalar her işten kaytarmalar.onların bile tadı yok sensizlikte.
Her şeye bir evet ceken itirazları bitmiş ne olumlu ne olumsuz fikirlerini demeyen sesizliğin de susmuş biriyim.
Suyun yüzeyine düşmüş bir minik ağaç dalı misali sürükleniyorum..
Kararsız ne yapacağını bilmeyen ve yarını için hiç bir düşüncesi olmayan kayıp biriyim.
Gelmeni de beklemiyorum, dönmeni de beklentilerini mezara gömmüş adeta mahşeri bekleyen ölüyüm. boşluğa bakıyor gözlerim… Bomboş bakışlar heyecanını yaşama azmini neşesini amacımı yitirdim sensizlikte.
En süslü kelimelerimi yazamaycagım için kusura bakmayın duabahçesi sakinlerii.bilahare başka zaman inş. sayfayı beğendim bakayım ne var ne yok diye yazılanları okudum fena değil 🙂 devamını yazın inş okuyayım . lakin cogu yazılanlarda serzeniş cok nedense garibime gitti;içinizden gelen doğal olanı yazın inşş süslemenize gerek yok:)psikolojik takılmayın kendinize iyi davranın inş siz yazın ben okuyacamm 🙂 hayırlı günler hayırlı ömürler hepinize seven ve sevmeyenlerin ömrü uzun ve hayırla geçsin inş.