Dipsiz bir kuyu dayım, düştükçe dibine varamadığım..
Çıkmak istiyorum bu karanlıktan hapsedildiğim yerden,
Özgürlüğüme kavuşmak istiyorum.
Sancılar içinde kıvranıyorum, ruhumun iniltileri kulaklarımı tırmalıyor sanki…
Çıkmak istiyorum, dar geliyor en geniş odalar, sokaklar, caddeler sığamıyorum bir yere.
Nefes alamıyorum boğuluyorum, dibe çekiliyor gibiyim..
Özgürlüğüme kavuşmak istiyorum.
Bu nasıl bir ızdırap Allah’ım, Kendi içimde kayboluyorum, Her yer tanıdık bir o kadar yabancı.
Perdeleri yırtılsa,
Mumun dibindeki karanlık gibi, benimde karanlık yanım aydınlansa..
Yoruldum.!
Artık çok yoruldum.!
Vuslatı bekliyorum..
Beklerken özlüyorum,