Hasret canda bir alev olur nar olmak üzere
Gül gönüldeki uykusundan uyanır.
Denizin suları kesildimi besler yağmur onu
Dağlar yürür sonsuza O nuru kuşanmak üzere
Beni hamurumdan etti kaç deli sevda
Serpildi üzerime kan sınanmak üzere
Beni heyecan sarsıp gelse ırmaklar şahit olur
Gözlerimden akanla kalp yıkanmak üzere
Macera değil hayat, kendine işarettir
Yoktan var edilmişler hep inanmak üzere
Bir an gelir uyanır insan yorgun telaşından
Ve diz çöker süzülür Seni anmak üzere..
Gönülden inciler dökülüvermiş, yazılarının devamı bekliyoruz, Emeğine yüreğine sağlık.
Estağfirullah hüsnü zannınız. elimden geldiğince yazarım inşallah
Gönülden kalemin dokusuna dökülen paylaşımınız için Rahman razı olsun.. emeğinize sağlık…
“Bir an gelir uyanır insan yorgun telaşından
Ve diz çöker süzülür Seni anmak üzere..” Her bir gün süreli vakitten kopup giderken boş gidisine üzuĺmedikte hep bir sonraki gelecek günü , günleri bekledik oysa onlar gelincede bir önceki ömur günleri gibi geldiler ve gittiler….. Rabbim gaflette birakmasin cümlemizide inşaAllah . Gonlünuze sağlik .