Anladım ki susmak bir cüsse işi…
Derin denizlerin işi…
Serin sular en hafif rüzgârları bile coşturabiliyor
Derin denizleri ise ancak derin sevdalar…
Derin denizlerin sükutu büyüler beni
İçimi bir heybet hissi kaplar
Benliğimi hasret duyguları istila eder
Kalbim ürperlerle dolar
Dalgalı denizler, durgun mavi denizler kadar heybetli gelmez bana
Göklerin suskunlugu da öyle
Gök gürlemeleri, mavi derinliklerin heybetini siler diye düşünmüşümdür hep
Sükut her zaman daha manalı, daha derindir
Kalbe sözden çok sükuttan manalar akar
İnsan evrendeki sükutu anlayabilseydi, kim bilir belki de söz olmayacaktı
İnsanlar sükutun dilinden anlayacak, derin ve manalı bakışlarla konusacaklardı
Ve ses, sükutun heybetini bozamayacaktı
Konuştuğum zamanlar hep acze düşmüşümdür de ondan kelama sarılmışımdır
Evrendeki her varlıkta sükutu bir süs, bir hikmet olarak algılamışımdır
Sözü ise ancak bir zaruret
Hep derin denizler kadar heybetli bir sükut dinledim ondan
Sanki durgun ve derin bir ummanın kıyısına varmıştım
Derinliklerinde gönül ve hikmet incilerinin gülümsediği bir deniz bulmuştum
Hayatın hiç bir kasırgası, hadiselerin hiç bir fırtınası onu dalgalandıramıyordu
O denize imrendiğim an, gözlerim şu mısralara takılmıştı:
Gittim, gittim, denizin sınır yerine vardım
Halin bana da geçsin! diye ona yalvardım
Bir çılgın vesvesede içim didiklense de,
Olaydım o cüssede, O’nun gibi susardım
Gercekten de öyle olmustu Sonsuza götüren bir denizin kıyısına varmıştım
O zaman anladım ki, susmak bir cüsse işi Derin denizlerin işi
Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor
Derin denizleri ise ancak derin sevdalar
Anladım ki, derin ve esrarengiz olan her sey susuyor
Anladım ki susan her şey derin ve heybetli…
FeveRan hnmcim fevkelade bir yazi olmuş … Gönlünüze saglik…
Söz gümüşse Sukût altindir… Degilmi 🙂
Ey Gönül bilirsin Susmak, yüreğinde patlak veren savaşı durdurma çabasındadır…
Uzun uzun anlatmak da vardı aslında…
Lakin var gücüyle savaşan kelimeler yorgundur…
Ve o nedenle deriz ki: Sukût… tefekküre duran derviş gibi narin… Sızı ince olup yara derinlikdir…
Hayat çok değişti kim dost kim düşman bilinmiyor..
Sevgi ise muallak’ta seviyorum diyen yürek sizlerin elinde..
Susup kalıyorum herşeye ağzım dillenmiyor..
Her insanın bir derin ve kapanmayan bir yarası var o yaraya ellenmiyor..
Bu yüzden AzizeM..Susmak insanın içi ile konuşmasıymış dil lal olsada gönül feryadımız var bizim..O feryadımızı Rabbim bilir..Sızımız pek ince yaramız ise çok derin..Bu yüzden Allah azze vecelle kerim…